خاطراتت یک مادر بعد از زایمان :

 

 

کودک نوپا جهنم روی زمین: چگونه من تنور بچه من را در مطب پزشک فتح کردم
من درباره شما نمی دانم ، اما وقتی مادر شدم ، فکر کردم دیگر خجالت نمی کشم.

منظورم این است که تواضع شخصی بیشتر با زایمان از پنجره بیرون می رفت . و آن چیزی که من حفظ کرده بودم با تغذیه اولین نوزادم از خانه دور شد. با دوم من کاملاً از بین رفت (کودک باید هر زمان و هر کجا که با برادر بزرگش بودیم بخورد ، حتی در روزهای بسیار بادی که پوششهای پرستاری از همکاری امتناع می ورزید ).

سپس بهداشت شخصی وجود دارد. همانطور که می دانید وقتی نوزاد متولد می شوید ، تقریباً در پوست ، پوسته پوسته ، گندیده پوشیده شده اید ، و خدا می داند در آن چند ماه اول چه چیز دیگری دارد. چه بو بود؟ احتمالاً من

و بیایید ذبح گاه و بیگاه عمومی را که ناشی از یک اواخر تغذیه یا چرت زدن است فراموش نکنیم.

اما این همه بخشی از پدر و مادر بودن است ، درست است؟ درست. بچه ها اینجا چیزی برای دیدن نیست.

کودک نو پا من ، پزشک متخصص اطفال و تنباکو
آنچه که من برای آن آماده نشده بودم ، وحشت مکرر و مرگبار کودک من به پزشک بود - یا به طور خاص تر ، کودک نوپای من را به پزشک منتقل کردم.

هنگامی که بچه دار هستید ، انتظار دارید که او هنگامی که نوک انگشت می شود ، پرهیز می شود و از بین می رود ، گریه کند. او عادت داشت که نوازش کند ، کنه بزند و ببوسد. بنابراین ، طبیعتاً ، این انحراف وحشتناک از هنجار بسیار جنجال برانگیز است.

تمام کاری که شما باید بکنید این است که او را شیرین و آرام کنید و اگر شیر می دهید ، یک توله را در دهان او بچسبانید ، و همه چیز دوباره با جهان درست است. در حقیقت ، شما حتی یک لبخند آگاهانه را با متخصص اطفال تبادل خواهید کرد: بچه ها! چه کاری می توانی انجام بدهی؟ و نگاه کنید که چقدر او را تحسین می کند ، حتی وقتی او فریاد می زند!

اما فریادهای کودک نو پا ، چندان همسو نیست.

نه ، به جای یک نوزاد شیرین و به راحتی دلپذیر ، شما دارای یک چرخ جهنمی ، مضطرب ، دارای افکار و عقب افتادگی هستید که هنوز این کلمات را برای بیان درست خود ندارد اما دارای بسیاری از احساسات است. اوه ، و آیا من ذکر کرده ام که کودکان نو پا نیز لگد می زنند؟

من حتی نمی توانم تصور کنم که در این سناریو چه اتفاقی می افتد وقتی شما دوقلو دارید. خوب ، من واقعاً می توانم ، و فکر می کنم مادران دوقلوها مستحق مدالهای واقعی هستند ، زیرا به نظر می رسد سطح نهم شکنجه جهنم در همان جا باشد.

اما به من و یکی از بچه هایم که بدرفتاری می کنند بازگشت . ما به عنوان والدین می دانیم که کودکان نوپا واقعاً نمی توانند خود را کنترل کنند ، که همه آنها هویت و تمایل دارند ، که هنوز در سالهای سازنده خود هستند و فقط می آموزند که چگونه در جهان عمل کنند.

اما چرا آنها این کار را می کنند ؟! آنها باید بهتر بدانند! ما والدین خوبی هستیم و آنها را بهتر آموزش داده ایم.

و آیا این فقط من است ، یا آن دکتر خوب ناگهان کاملاً قضاوت می کند؟ شاید یا شاید نباشد ، اما مطمئناً وقتی که می خواهید کودک نوپای خود را برای نشستن مجدد و توقف متوقف کنید مطمئناً آن را احساس می کند. فرزند شما چه فکری می کند که پزشک قصد انجام آن را دارد ، او را صدمه دیده و با چیزی تیز به او چاقو می دهید؟

صبر کن. بله ، این دقیقاً همان چیزی است که اتفاق می افتد ، و کودکان نو پا به خاطر می آورند. بچه ها حس جدی در حفظ خود دارند که وقتی در مورد آن فکر می کنید واقعاً عالی است. این امر در حال حاضر کمترین فساد را ایجاد نمی کند. اما این به شما کمک می کند که بعداً این واقعیت را یادآوری کنید ، هنگامی که در حالت جنین روی نیمکت هستید ، به تماشای "این ما هستیم" و غم و اندوه خود را در یوزپلنگ غرق می کنید.